W "duńskiej Szwajcarii"

Jednym z najpiękniejszych regionów Danii, i w moich wspomnieniach przywołujący przyjemne myśli, jest region duńskiego pojezierza Sohojlandet, obrazowo określany także “duńską Szwajcarią”. Być może metafora zbyt na wyrost, niemniej adekwatna do zobrazowania tej części półwyspu Jutlandzkiego, na którą wpływ wywarł lodowiec sprzed 12 tysięcy lat.. Królują tu widoki zdecydowanie odmienne od widzianych w innych częściach kraju. Dominują zwłaszcza jeziora, w liczbie jak na Danię niespotykanej, malutkie, większe, aż po niektóre całkiem pokaźne z największym Mosso na czele. Między nimi wyskakują nad duńską charakterystyczną płaskość pagórki, z rzadka, drobne, by po nabraniu rozpędu, być może zwalczeniu nieśmiałości, urastać do całkiem widzialnych, podkreślam jak na Danię, pagórków. Nie dziwota, że potrafiłem rozpędzać tu swój nożnie napędzany jednoślad do całkiem pokaźnych szybkości. Nie dziwota również, że tym jednośladem zdobyłem najwyższy z owych duńskich pagórków, nazwanie ich szczytem jest zapewne zbyt patetyczne, Ejer Bavnehøj (173 m n.p.m.). Precyzując drugi najwyższy, bo położone kilkanaście metrów dalej najwyższe wzniesienie Danii – Yding Skovhoj (175 m) zajmuje ... gospodarstwo. Między pagórkami zaś, w przestrzeni wolnej od jeziornych wód, wyrastają lasy, osobliwość całkiem rzadka w Danii. Podobnie jak zbieranie grzybów, które namnożyły się w niespotykanej ilości. Pewnie dlatego, że grzybobranie to hobby zapomniane w rolniczej Danii. Więc i widok objuczonego grzybami zbieracza (czytaj mnie) musi być osobliwym. Wreszcie w ostańcach wolnej przestrzeni wije się Gudena, najdłuższa rzeka Danii (158 km), przecinając malowniczą Krainę Jezior. Tworzy przy tym sieć mokradeł, bagnisk i torfowisk. Teren przyjazny dla zwierzyny, zwłaszcza ptactwa, ale i dla archeologów. Tutaj odnaleziono właśnie kilka dobrze zachowanych szczątek ludzkich ze słynnym “człowiekiem z Tollund” lub “dziewczyną z Elling” na czele.

Stolicą duńskiego pojezierza, miastem jak najbardziej godnym odwiedzin, jest Silkeborg (42 tys. mieszkańców). Nazywane bywa miastem samochodów, z racji tego, że sprzedaje się ich tutaj najwięcej w skali całego kraju. Mnie bynajmniej ten aspekt nie ujął. Na wzmiankę zasługuja inne miejsca warte rzucenia na nie okiem. W szczególności malownicze usytuowanie miasteczka nad jeziorkami, którymi antycznym parostatkiem Hjejlen ruszyć można w piękny rejs ku wzgórzu Himmelbjerget. Ciekawym miejscem jest też największe w tej części Europy muzeum fauny słodkowodnej Aqua Ferskvans Aquarium. W akwariowych hektolitrach podziwiać można zwierzęta duńskich jezior i rzek. Koniecznie odwiedzić należy też miejscowe muzeum, gdzie najsławniejszymi eksponatami są odkopane z torfowisk, wspomniane już szczątki “dziewczyny z Elling” i “człowieka z Tollund”.

Pięknych widoków dostarcza, szczególnie podczas słonecznych dni, miasteczko Ry, urokliwie położone między brzegami najwiekszego duńskiego jeziora Mosso, a szczytem Himmelbjerget (147 m n.p.m.).

Zdjęcia (14)

Komentarze (0)