Dywanowe jaskinie

Dzisiejszy dzień zapowiada się niesamowicie zajmująco i bogato w atrakcje kulturowe. Nadmienić wystarczy choćby odwiedziny w dwóch, kolejnych już na naszej drodze, miejscach figurujących na liście światowego dziedzictwa ludzkości UNESCO – słynnych jaskiniach świątynnych w Dambulli oraz Kandy - duchowej stolicy wyspy.

Kierując się ku Dambulli, robimy sobie krótką przerwę na wizytę w punkcie produkcji i sprzedaży batiku. To ręczna technika barwienia tkaniny przy użyciu woskowych kąpieli, w dodatku cały proces czyniony jest kobiecymi rękami. Proces produkcji tkanin jest niezwykle ciekawy, a sam efekt prac niewieścich niezwykle piękny. Efekt ów podziwiamy w sklepie. Mnie szczególnie do gustu przypadły odziane w batikowe sarongi sprzedawczynie. Drobne lankijki, opatulone w narodowe stroje, emanujące niewinnością, barwnymi kolorami, prezentują się nad wyraz urodziwie. Widzę, że i Marcin chciałby tu trochę dłużej zostać.



Wkrótce osiągamy Dambullę. Nie sposób nie zauważyć olbrzymiej postaci Buddy, górującej nad okolicą. Wzniesiony w 2001 roku, 30 metrowy Złoty Budda (Golden Budda), wygodnie zasiadający na świątyni Golden Temple, jest jedną z największych figur Oświeconego na świecie, ale nie on jest główną atrakcją, ktora przyciąga tu tłumy wizytatorów. Jego złocona, kiczowata forma nijak się bowiem ma do kompleksu świątyń jaskiniowych, objętych patronatem UNESCO. To największy i najlepiej zachowany zespół świątyń jaskiniowych na wyspie. Po utracie tronu na rzecz najeźdźców tamilskich (I w. p. n. e.), król Walagambahu I ukrywał się w tutejszych jaskiniach. Odzyskawszy tron, w akcie wdzięczności, postanowił wznieść w oparciu o owe jaskinie świątynię poświęconą Buddzie. W kolejnych wiekach, wzniesiono kolejne świątynie. Obecnie kompleks, usytuowany na 160 metrowej skale zajmuje pięć, spośród ponoć osiemdziesięciu okolicznych, jaskiń. Wnętrza poszczególnych grot “zamieszkują” różnorakie postacie Buddy (kogóż by innego) – a to 14 metrowy śpiący Budda, a to 9 metrowy spoczywający Budda, aż do wielu innych postaci Oświeconego. Wszystkich figurek Buddy jest podobno około 150 - ciu. Szczególną jednak atrakcją jaskiń, odróżniającą je od innych na wyspie, są cudowne malowidła sufitowe i naścienne. Wyglądają jakby kolorowe dywany rozwieszone na wszystkich możliwych płaszczyznach jaskiń. Ich barwa, cudowne wzornictwo, mnogość scenek, ukazujących głównie aspekty związane z buddyzmem, sprawiają, że człowiek wręcz traci wiarę, że ich twórcami mogli być ludzie. Zapewne na stan taki wpływa również tajemna atmosfera miejsca, woń kadzideł wypełniających wnętrza jaskiń, rozrzucone wszędzie kwiaty lotosu, szepty chłonących atmosferę miejsca. Wszystko to sprawia, że ogarnięty filozoficznymi rozmyślaniami umysł, czuje się niezwykle swojsko w tym miejscu, sprawiając że pobyt w miejscu przedłuża się ponad czas, wydawałoby się niezbędny do wizytacji tego miejsca. Chyba właśnie w takich miejscach, wizyta w tym miejscu zrodziła we mnie takie przekonanie, mnisi najpełniej oddać się mogli duchowym zmaganiom wiodącym wprost do nirwany. Mnie osobiście, odwiedziny tego miejsca zapadły głęboko w pamięci, wzbogacając dodatkowo dotychczasowy stan wiedzy o buddyźmie o nowe przemyślenia i wyobrażenia.

Zdjęcia (17)

Komentarze (0)