Geoblog.pl    milanello80    Podróże    Azja 2012/2013 (Sumatra, Singapur, Birma, Borneo)    Sumatrzańskie bolączki, czyli co nieco o tamtejszym transporcie
Zwiń mapę
2012
21
gru

Sumatrzańskie bolączki, czyli co nieco o tamtejszym transporcie

 
Indonezja
Indonezja, Bukittinggi
POPRZEDNIPOWRÓT DO LISTYNASTĘPNY
Przejechano 13055 km
 
Trochę nie chciało się opuszczać malowniczych okolic jeziora Toba, zwłaszcza że wizja wielogodzinnej przeprawy do kolejnej destynacji podsycała żądze pozostania w tym miejscu. Ciekawość nowego, pragnienie stawienia czoła nowym przygodom wzięła jednak górę. Nie zmienia to faktu, że tęsknym wzrokiem patrzyliśmy z promu na oddalającą się coraz bardziej wyspę.
By dotrzeć do kolejnej destynacji na naszej sumatrzańskiej trasie musieliśmy pokonać 17 godzin męczącej podróży w warunkach urągających przeciętnym choćby standartom. Ściśnięci jak kurczaki wiezione na rzeź, bez miejsca na nogi, na zaczerpnięcie krzty powietrza, obładowani tobołkami, wszelakim cholerstwem, czuliśmy się podle, choć pewenie to zbyt delikatne słowo. Droga, dumnie określana autostradą transumatrzańską przypominała raczej średniowieczny trakt krzyżowców niźli współcześnie nam znane drogi, nawet te wielokrotnie pogardzane i szydzone, nasze polskie. Oj, klnęliśmy wniebogłosy, zwłaszcza gdy szofer postanowił zrobić sobie skrót przez niemożliwie dziurawą półtorametrowej szerokości przecinkę przez las. Wytrzęsło nas niemiłosiernie. W dodatku w pewnym momencie straciliśmy drogę.
Jako, że w takich warunkach odpocząć nie sposób, umysł pozwolił sobie na pewne spostrzeżenia odnośnie samej Sumatry. Zadziwiającym jest, że wyspa dysponująca takim potencjałem turystycznym, tak cudownie pięknymi krajobrazami, mnogością i różnorodnością walorów turystyczną świtę przyciągających, jest jednocześnie miejscem tak rzadko przezeń odwiedzanym. Jakoś w turystycznej świadomości Sumatra zakorzenić się nie może. Jest wręcz odwrotnie proporcjonalnie turystycznie popularna w stosunku do swej atrakcyjności. Czas naszej 17 godzinnej mordęgi w busie upływał mi na rozmyślaniach, co jest powodem takiego, a nie innego turystycznego statusu Sumatry. Zapewne wpływ na to mają niekorzystne zdarzenia niedalekiej przeszłości - tragiczne tsunami z 2004 roku, powodzie z 2006 roku, trzęsienie ziemi w okolicach Padangu z 2009 roku. Pewnie w glówach turystycznej braci tkwi świadomość położenia wyspy w strefie sejsmicznej wulkanów i występowania trzęsień ziemi. Pewnie niektórym nie w smak jest jej islamizacja, wiążąca z odżegnaniem się od imprezowych, narko-pijaczych, sekturystycznych aspektów podróżowania. I tak podczas kolejnego obicia sobie głowy podczas, podczas kolejnego skoku na kolejnej przeszkodzie, uświadomiłem sobie, że mimo wszystko największym chyba mankamentem wyspy jest jest tragiczny wręcz transport. Bardziej wybrednym turystom nie w smak może być pokonywanie odległości 350 km w 17 godzin. Toż, to mając nawet polskie standarty w pamięci, urąga wszelkim akceptowalnym w transporcie publicznym zwyczajom. Niestety transport publiczny to ogromna bolączka tej wyspy. Póki na odpowiednich krzesłach, przerywając choć na chwilę proces kalkulowania wpływów z łapownictwa (to olbrzymi problem tego kraju), sobie tego nie uświadomią, póty Sumatra terrą incognita dla masowej turystyki pozostanie. Choć muszę osobiście przyznać, że mnie świadomość dreptania szlakami uprzednio zbyt niezdeptanymi, smakuje i to bardzo.
Rozmyślania rozmyślaniami, a czas się dłużył i dłużył. W końcu jednak przekroczyliśmy równik, wjeżdzając na półkulę południową, ponownie w krainę ninja (o tym kto to taki, w poprzednim poście). Przed oczyma poczęło dominować pasmo potężnych gór, które im bliżej docierania do miejscowości docelowej - Bukittingi, przybierało na majestatyczności. O grozę przyprawiały zwłaszcza dwa tonące w nisko zawieszonych chmurach wulkany Merapi (2891 m) oraz Singgalang (2877 m). Ich wygląd w połączeniu z wytworami fantazji pobudzonej świadomością ich mrocznej, erupcyjnej przeszłości, muszą budzić szacunek w każdym zadzierającym wzroku, by je dostrzec. Jak zauważyliśmy niezwłocznie po wjechaniu w pobliskie miejscu docelowemu okolice, niesamowitym szacunkiem darzeni są tutaj ludzie o białej skórze - tzw.bule (było już o tym kilka postów wcześniej). Zostaliśmy wręcz na siłę wproszeni w domostwa przez współtowarzyszy naszej busikowej wyprawy, by w niedługim czasie w znacznym gremium całej wioseczki pozować do niezliczonej ilości zdjęć. Tylko czekałem, kiedy zaproponują mi urząd sołtysa ;). Czasem dobrze poczuć się jak celebryta, czasem miło gdy własna próżność osiąga stany wcześniej nieosiągalne, a twarz mimo spojrzenia w lustro wydaje się jakby bardziej hollywodzka, wzrok bardziej szarmancki, postawa bardziej atletyczna ;).Oj, czasem fajnie...

P.S. Życzę wszystkim, zwłaszcza rodzinie, znajomym, tym którzy mniej lub bardziej świadomie trafili na niniejszego bloga, Wesołych Świąt Bożego Narodzenia. Mnie przyszło spędzać je w kraju muzułmańskim, więc i atmosfera nie ta, niemniej w towarzystwie niebywale sympatycznych miejscowych. Oczywiście do życzeń przyłączają się również Munio i Mari
 
POPRZEDNI
POWRÓT DO LISTY
NASTĘPNY
 
Zdjęcia (6)
  • zdjęcie
  • zdjęcie
  • zdjęcie
  • zdjęcie
  • zdjęcie
  • zdjęcie
Komentarze (7)
DODAJ KOMENTARZ
Ziemo
Ziemo - 2012-12-24 12:43
Ja również życzę Wam przede wszystkim dużo zdrowia, szczęścia, spełnienia marzeń oraz wielu, wielu ciekawych przygód w odległych krainach :P Pozdrawiam
 
wnieznane
wnieznane - 2012-12-24 13:43
Wesołych Świąt podróżnicy!
 
DyDo
DyDo - 2012-12-24 13:46
Chłopaki również wesołych świąt i mnóstwa niezapomnianych wrażeń!
Uważajcie na siebie ;) !
 
Maro
Maro - 2012-12-24 13:52
Robson na początek w miłym tonie - świetny blog, z przyjemnością się go czyta.
A teraz z grubej lufy - oczywiście że brak słów na to co wyczyniamy na parkiecie ale jesteśmy "słabi" jak Adamek podczas walki z Kliczko i nas przeciwnicy punktują, brakuje kilku ogniw podczas walki na parkiecie, które w tym czasie wylegują się na Sumatrzańskich plażach ;)....a poza tym drogi Robercie obiecać to nie grzech...Niech Mari wraca i zasiądzie za sterami Naszego Boeinga zwanego Karton-Pakiem.
Powodzenia w kolejnych eksploracjach...wracaj na wiosnę cały i zdrowy.
 
RODZICE
RODZICE - 2012-12-24 14:13
Zyczymy Wam dużo zdrowia , szczęścia oraz szczesliwego powrotu do domu . WESOŁYCH ŚWIĄT
 
zula
zula - 2012-12-24 15:44
Wesołych Świąt ...wszystkiego szczęśliwego w Nowym 2013 Roku !
 
siostra i rodzinka
siostra i rodzinka - 2012-12-24 23:21
Kochany braciszku i chlopaki zyczymy wam zdrowych i wesolych swiat mimo ze z daleka od naszej tradycji, i szczesliwego nowego roku . Tesknimy i kochamy xxx Trzymajcie sie cieplutko
 
 
zwiedził 42% świata (84 państwa)
Zasoby: 1116 wpisów1116 1546 komentarzy1546 14981 zdjęć14981 0 plików multimedialnych0
 
Moje podróżewięcej
01.09.2024 - 15.09.2024
 
 
27.04.2024 - 04.05.2024
 
 
24.11.2023 - 01.04.2024