Na wyspie uchatek...

Ostatni już post z Galapagos. Tym razem będzie o wyspie San Cristobal, trzeciej z wizytowanych przez nas w archipelagu. San Cristobal, najbardziej wschodnia z wysp Galapagos, to zarazem jedna z najstarszych wysp archipelagu. Wyspa już zdecydowanie mniej aktywna geologicznie niż choćby wcześniej wizytowana Izabela, która to wręcz zabudowana jest wulkanami (aż 6 wulkanów). Już pierwszy rzut oka na zieloną szatę wyspy skłania do refleksji, że wschodnie krańce archipelagu zdecydowanie częściej mają do czynienia z deszczami niż te suche, zachodnie.

Podczas kilkudniowego pobytu na wyspie mamy zresztą okazję kilka razy się o tym przekonać. San Cristobal, w zasadzie jej główne miasto - Puerto Barquerizo, to administracyjna stolica całego archipelagu. Akurat na nasz pobyt tutaj przypadł szczyt karnawału, z tańcami, śpiewami, wyborami miss wyspy, również i darmową rybką dla każdego chętnego. Takie karnawały to ja rozumiem...



Tym, co najbardziej rzuca się w oczy na wyspie to niezliczona obecność uchatek (lwów morskich). O ile na poprzednich wyspach spotykało się je, tutaj nie sposób ich wręcz uniknąć. Są wszędzie, zajmują każdą wolną przestrzeń miasteczka, nabrzeża, okolicznych plaż. Zwierzątka to bardzo wdzięczne i skore do zabawy i igraszek. W dodatku bardzo fotogeniczne, nie dziwota więc, że napstrykałem im sporo fotek. Pływanie z nimi w morzu to spora frajda. Kolejny raz czujesz się, jakbyś był w centrum akcji niezłej klasy filmu przyrodniczego a'la czytała Krystyna Czubówna...

Rzecz jasna występuje też tutaj cała gama innych sławnych mieszkańców galapagoskiego świata fauny - żółwie, iguany morskie, fregaty, głuptaki, wiele innych.



Opuszczam po prawie dwóch tygodniach przepiękne, unikalne wyspy Galapagos. Miejsca, gdzie natura pokazuje, jak wdzięcznym i przyjaznym towarzyszem być potrafi, gdy ją należycie traktować i właściwie z nią się obchodzić. Sporo Świata widziałem, miejsc tak uświadomionych ekologicznie, takiej harmonijnej korelacji świata przyrody z światem człowieka, zbytnio nie doświadczyłem nigdzie. I choć wyspy same w sobie jakoś nadzwyczaj rajskimi nie są, zachwycają innymi przymiotami. Przyroda tutaj, zwłaszcza świat fauny kwitnie, ma się nadzwyczaj dobrze. Gdyby więcej tego typu miejsc na świecie, tak ekologicznie uświadomionych, być może proces "szóstego wielkiego wymierania" gatunków, który niestety dzieje się na naszych oczach, nie postępował by w tak zastraszająco szybkim tempie...

Zdjęcia (33)

Komentarze (2)