Ku przygodzie, 12sta zima w tropikach...

To był dziwny i ciężki rok. Nie tylko dla mnie, dla wszystkich. COVID wywrócił życie ludzi do góry nogami, i to dosłownie. Wysiedziałem sie w domu, w Polsce, za wszystkie czasy... Nigdy tak duzo czasu tu nie spędzałem...
Wiele wskazywało, że po jedenastu latach w końcu przyjdzie mi ubierać choinkę, sprzątać na wariata, bawić się w okoloświąteczne ceremoniały. Moja Azja, moja Indonezja, nie bardzo chciały mnie wpuścić. A żądza przygody, łapania słonecznych promieni, coraz głośniej dawała o sobie znać. Przyszło więc spoglądać w innym kierunku. Niesmiało zacząłem patrzeć, gdzie by tu można uderzyć, uciekając od smutnej zimowej i w dodatku covidowej, rzeczywistości. Nad wyraz zachęcające wydawały się dla mnie 4 destynacje, w których heca okołocovidowe miały jakby luźniejszy wydźwięk...
Kostaryka
Meksyk
Dominikana
Zanzibar

Wjazd ku tym miejscom nie był zbytnio utrudniony przepisami covidowymi, a i sytuacja na miejscu wydawała się luźniejsza niż w hermetycznej Europie. Nie zostaję na zimę w Polsce, lecę ...
Zanzibar odpadł w myślach od razu. Afryka nie moje klimaty... co innego Ameryka Łacińska ... Byłem już w tych regionach, bardzo mi się podobało, dlaczegóż by nie odwiedzić tych miejsc kolejny raz. Tym bardziej, że wszystkie 3 kraje nadmieniane przeze mnie byłyby dla mnie podróżniczymi nowościami...


Padło na Dominikanę, głównie z uwagi na najprzystępniejsze ceny lotów. Drugiego dna, innych przesłanek nie było...Zaczniemy od tego karaibskiego państewka, a potem jak inne kwestie pozwolą (głównie covidowe), postaram się odwiedzić i inne kraje tu wspomniane.
A przynajmniej taki jest plan...

W efekcie miast lecieć w prawo, poleciałem w lewo. Będzie dwunasta z rzędu zima pod palmami. Marzeń się nie śni, marzenia się spełnia...

Komentarze (3)