Lekcja chwalebnej historii Kambodży

Nie wyobrazam sobie zajecia stanowiska w kwestii jakiegos kraju bez zapoznania sie z jego historia. Wiedza o historii danego kraju, oprocz oczywiscie obcowania z ludzmi stanowiacymi jego obywateli, stanowi najlepsza droge do wyksztalcenia sobie wlasnego o nim zdania. Mialem juz sposobnosc smakowac kambodzanskiej historii. Poki co smakowalem tej tragicznej, smutnej, naznaczonej cierpieniem. Dzieki wiedzy o morderczym rezimie Pol Pota, moglem inaczej spojrzec na kambodzanskie spoleczenstwo. Odtad czestokroc patrze na kambodzanskich ludzi wlasnie przez pryzmat niedawnej historii. Czestokroc moje odczucia uderzaja w tony zalosne, pelne wspolczucia, o zabarwieniu wybitnie kondolencyjnym. Dzisiaj, bedac w bliskosci Angkoru, zamierzalem udac sie na lekcje chwalebnej, pisanej wielkimi zgloskami, dumnej wsrod Kmerow, historii kraju. Europa zaslepiona swoja wielkoscia nawet nie zdawala sobie sprawy, ze w czasach sredniowiecznych najwiekszym miastem owczesnego swiata bylo wlasnie kmerskie Angkor. Ponad milionowe spoleczenstwo musi budzic wrazenie nawet wspolczesnie, a co dopiero w czasach sredniowiecznych. Dopiero XIX w. i odkrycia w Indochinach mogly rzucic swiatlo na dawna wielka historie Kambodzy. Rzucily je na tyle wyraznie, ze odtad ku jednemu z najwiekszych cudow swiata ciagna rokrocznie niezliczone tlumy.



I mnie dzisiaj przypadlo w udziale zmierzenie sie z legenda Angkoru. Wczorajszy wieczorny rekonesans stanowil tylko przystawke przed dzisiejszym dniem. Choc i dzisiaj postanowilem zasmakowac dan z drugiej strony karty menu, pozostawiajac sobie glowne klejnoty w koronie Angkoru, na kolejne dni. Odpowiednie dawkowanie pozytywnych odczuc jest kwintesencja przy zwiedzaniu Angkoru. Zbytni przesyt atrakcjami moze sprawic wrecz uczucie znudzenia, znuzenia. By tego uniknac postanowilem dzis obejrzec mniej znane swiatynne cuda z tzw. malej petli. Wypozyczywszy rower, stara ukraine, uderzylem na spotkanie z historia. Droga ku niej wiedzie przez dzungle, zielona, bujna, droga wytyczona w jej srodku. Gdzieniegdzie widac stada malp, ptactwo przelatujace nad glowami. Nie dziwota, ze rowerkowanie w takich okolicznosciach nalezy do niebywale przyjemnych. W efekcie moich wojazy, dzisiejszego dnia bylo mi danym zobaczyc nastepujace kompleksy swiatynne :

- Prasat Kravan - chyba najpiekniejsza ceglana swiatynie okresu Angkorskiego

- Banteai Kdei

- Srah Srang - krolewskie laznie

- Ta Prohm - kompleks swiatynny calkowicie pozostawiony we wladaniu dzungli, niegdys klasztor buddyjski

- Ta Keo - 22 m piramide przypominajaca te z Ameryki Centralnej

- Chau Say Tewoda i Thommanom - male swiatynie tuz przy Bramie Zwyciewstwa



Sposrod swiatyn przeze mnie widzianych zdecydowanie najlepsze wrazenie wywarl na mnie kompleks Ta Prohm. Polozony w sercu dzungli w dalszym ciagu toczy swa walke z zywiolem. Potezne korzeniska wplatuja sie w swiatynne mury, probujac wyrwac kawalek po kawalku, cegla po cegle, ze swiatynego tworu. Swiatynia walczy, w efekcie czego widzowie moga podziwiac efekty tej walki na wlasne oczy. Wiekszosc wczesniej widzianych przeze mnie zdjec z Angkoru przypominala wlasnie widoki z Ta Prohm. Jak widac to miejsce najbardziej obrazotworcze :)



Innym wartym odwiedzenia miejscem jest piramidalna swiatynia Ta Keo. Jako, ze znaczna czesc turystow, przerazona jej stromoscia, zrezygnowala ze zdobywania jej szczytu, moglem rozkoszowac sie widokiem z jej najwyzszej platformy, wolny od turystycznych tlumow. Widok na okoliczna dzungle powalal.



Dzisiejszy dzien uplynal niesamowicie przyjemnie. Odkrywcza natura dala upust swoim zadza. W dodatku swiadome dozowanie pozytywnych odczuc pozwolilo na unikniecie odczucia znuzenia, przesytu. W efekcie z niecierpliwoscia wyczekuje kolejnego dnia zmagania sie z Angkorem. Zmagania jak najbardziej przyjemnego :)

Zdjęcia (15)

Komentarze (1)