Na cyplu Borneo...

Doczekałem się wreszcie. Wreszcie mogłem odebrać motorek, na który wyczekiwałem dwa dni w Kota Kinabalu, by ruszyć w trasę przez dzikie ostępy prowincji Sabah. Warchlakowaty lekko, raptem 110 ccm, ale lepszy taki niż żaden. Mam nadzieję, że się dzielnie przysłuży. Pierwszą destynacją, ku której "pognałem" mojego jednoślada, była położona na samym północno-wschodnim cyplu wyspy, miejscowość Kudat. W jej bliskosci znajduje się słynny "Tip of Borneo", najbardziej na północ wysunięty punkt całego Borneo. By go odwiedzić, a następnie dotrzeć do docelowego Kudat, musiałem pokonać 212 km. Droga mnie lekko rozczarowała. Muszę to przyznać. Trochę czasu zajęło wyjechanie z samego Kota Kinabalu i różnych stref przemysłowych na jego obrzeżach. Następnie droga wiła się wzdłuż północnego wybrzeża, z tym że widok nań zakryty był różnego rodzaju zabudową. Dzikiego lasu zbytnio też nie było widać. A nadzieja na ujrzenie majestatu słynnej góry Kinabalu (4095 m n.p.m.) również prysła wraz z widokiem na chmury, zalęgające na stronie, z której góra winna spozierać. Niedługo dotarłem do miasta Kota Belud, punktu wypadowego na piękne ponoć wyspy Mantanani. Niestety budżet, jakim należy dysponować, by móc się swobodnie tamże udać, niezbyt pokrywał się z moimi zdolnościami finansowymi. Wspominałem już o cenach za atrakcje turystyczne w Sabahu (Sabah 1000 +). Odmawiać będę sobie musiał jeszcze wiele razy. Niestety...

Popołudniem dotarłem w okolice miasteczka Kudat. To niewielkie miasteczko było pierwszą brytyjską osadą na Borneo (1881 rok). Aktualnie zbytnio nie ma czym przyciągnąć oka, toteż pojechałem wnet na osławiony Tip of Borneo. I tutaj byłem raczej zawiedziony. Miejsce przeciętne, moim zdaniem niewarte drogi z Kota Kinabalu. Gdyby nie możliwość motorkowej przygody, byłbym zapewne wielce rozczarowany wrażeniami z dnia dzisiejszego. Cóż, trzeba liczyć na to, co przyniesie kolejny dzień...

Zdjęcia (15)

Komentarze (0)